ได้เขียนเรื่องการพัฒนาโรงเรียนขนาดเล็กสู่ศูนย์การเรียนรู้คุณภาพ ไปแล้ว จากสภาพที่พบและปัญหาที่เกิดขึ้นจาการรับนักเรียนใหม่ปีการศึกษา ๒๕๕๕ ในกลุ่มนักเรียนในชุทชนเพื่อทราบปัญหาและเตรียมวางแผนพัฒนาผู้เรียนก่อนการจัดการเรียนรู้จริง พบว่า มีนักเรียนที่อ่านไม่ได้ ไม่รู้ตัวสะกด ประสมความไม่ได้เลย จำนวน ๖ คน และอีก ๑๗ คน พอจะอ่านได้บ้างแต่เขียนไม่ได้ เขียนผิดแทบทั้งหมด ซึ่งมีปัญหาจากการใช้มาตราตัวสะกด และการผันวรรณยุกต์ ดิฉันได้ดำเนินการจัดกลุ่มโดยคุณครูภาษาไทยจัดสอนปรับพื้นฐานนักเรียนปกติ ส่วนดิฉันลงมือสอนนักเรียนที่มีปัญหา ซึ่งต้องใจเย็นมาก และต้องสอบบูรณาการการพัฒนาทักษะ และสมรรถนะควบคู่กันไป จากการสอนนักเรียนผ่านมา ๓ วัน วันละ ๓ ชั่วโมงครึ่ง และต้องสอนต่อไปในการจัดกิจกรรมปรับพื้นฐาน ก็ลองพัฒนาตนเองในฐานะผู้สสอน และจัดหาเทคนิคการสอนเพื่อแก้ปัญหาการอ่าน โดยดำเนินการดังนี้
คาบแรก สร้างความเขื่อถือระหว่างกัน โดยสื่อสารอย่างกัลยาณมิตรมากๆ เพื่อให้ผู้เรียนมีความกลมกลืนและไม่คิดว่าตนเองมีปมด้อย โดยให้นักเรียนวิเคราะห์ตนเองในชั้นเรียนปกติ และใครต้องการปรับปารเขียน การอ่าน ให้มาเข้ากลุ่มกับ ผอ. วันแรกได้นักเรียนมา ๑๗ คน ( จากผลการคัดกรองนักเรียนเมื่อวันที่ ๒๗ มีนาคม นักเรียนมีปัญหาการอ่าน จำนวน ๒๔ คน) ที่ให้ผู้เรียนสมัครใจเองเพื่อจะได้ไม่มีอะไรกดดัน และสร้างแรงจูงใจอยากอ่านอยากเขียน
คาบที่ ๒ เริ่มจาก พยัญชนะ ตามวรรค ก่อน เพื่อให้นักเรียนจำแถวพยัญชนะได้ ซึ่งแนวการสอนได้จากรายการโทรทัศน์ครู นำมาประยุกต็ใช้ แต่ไม่สอนไปที่อักษรกลาง สูงต่ำ ก่อน เพราะต้องการพัฒนาทักษะการฟัง และ พูดก่อน
คาบที่ ๓ เร่ิมให้นักเรียนโต้ตอบมากขึ้น โดยให้ยกตัวอย่างพยัญชนะคู่กับสระฐานเดียวก่อน ซึ่งก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน เริ่มจากพยางค์เดียว สองพยางค์ จนถึง 3 พยางค์ เช่น กะทิ ปลาหมอ ฯ ให้นักเรียนยกตัวอย่างเพื่อให้เขาได้คิด และกล้าสื่อสารกับครู ผอ. ก่อน
คาบที่ ๔ ของวันแรก ให้นักเรียนเล่มเกมส์ ต่อคำ....โดยใช้คำใดก็ได้ต่อจากที่ ครูเริ่ม ....และคำที่เชื่อมต้องเป็นฐานเสียงเดียวกัน พยัญชนะ หรือ คำ ซ้ำในคำท้ายได้..นักเรียนเริิ่มมีคำหลากหลาย และไปสู่การเขียนคำสั้นๆ
เช่น ไฟฟ้า ฟ้าแลบ แคบจัง พังหมด ลดราคา พาไปซื้อ คือของขวัญ........
จากการจัดกิจกรรม นักเรียนเริ่มสนุกมากขึ้น และกล้าพูดกล้าแสดงออกมากขึ้น จากการสอน ได้เตรียมเอกสารพัฒนาทักษะการอ่าน เขียน แต่งประโยค และเขียนเรื่องจากภาพโดยใช้บัญชีคำชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ เป็นฐาน ซึ่งเป็นเอกสารที่ผลิตขึ้นใช้ ปีที่ผ่านมา ซึ่งมีโอกาสไปเป็น ผอ. โรงเรียนบ้านบางวัง เป็นโรงเรียนประถมศึกษา โชคดีที่มีตัวช่วยในการมาพัฒนานักเรียน ม. ๑ ที่นี้
ให้การบ้านนักเรียนไปอ่าน โดยให้พ่อ แม่ หรือพี่ เป็นคนประเมิน ตอนเช้ามาอ่านให้ ผอ. ฟัง สิ่งที่ได้คือ นักเรียน 17 คน ไปอ่านมาเพียง 3 คน จึงได้พูดคุยกับนักเรียนถึงความรับผิดชอบ แต่สิ่งที่ได้คือความซื่อสัตย์ แต่ความรับผิดชอบมีน้อย ก็เลยให้เค้าคิดคำนวณดูว่า นักเรียนกลุ่มเรารับผิดชอบร้อยละเท่าใด.....นักเรียนก็รีบคิดทันทีโดยไปนำเครื่องคิดเลขมาคิด...ก็โอเค อย่างน้อยนักเรียนก็รู้วิธีคิด และตอบว่าร้อยละ 17 ผอ. เลยให้เค้าหาคำตอบที่ต้องตอบตัวเองว่า สาเหตุที่เขาอ่านไม่ ออก เขียนไม่คล่อง มาจนถึงวันนี้เพราะอะไร...
จากการเรียนเมื่อวาน ปรากฏว่าวันนี้นักเรียนมาเพิ่มเป็น ๒๓ คน ครูภาษาไทยส่งมาเพราะนักเรียนต้องการมาปรับปารอ่าน การเขียน แต่กลุ่มใหญ่ขึ้น ก็ต้องคัดกรองอย่างจริงจังอีกคร้ัง ซึ่ง ๖ คนที่แย่แน่ๆ ถ้าไม่ดูแล...ช่วยเหลือ.....
วันนี้เริ่มจากมาตราตัวสะกด โดยนำกลอน แม่ไก่อยู่ในตะกร้า ไข่ๆมาสี่ห้าใบ... ซึ่งเป็นคำกลอนที่ใช้ มาตรา แมา ก กา ทั้งหมด........และให้ผู้เรียนพัฒนาการควบคู่กับการเรียนรู้สาระอ่น เช่น คริตศาสตร์ การรู้จักสัตว์บก สัตว์ น้ำวิถีของสัตว์บก สัตว์น้ำ วันนี้การเขียน และแต่งประโยคจากคำที่เขียนเพิ่มมากขึ้น นักเรียนมีความสุข...และชอบเรียน